IV.

- Izka, możemy się spotkać? - zdenerwowany głos Jacka wpada do twojego ucha przez głośnik komórki.

- Jacuś, jutro mamy ślub. Jest siedemnasta,  a tyle pracy przede mną. Mów szybko co się stało? - i tobie udziela się zdenerwowanie. Jacek Kaczmarek, to twój narzeczony z którym miałaś wiec długie, spokojne życie jak w bajce. Ty miałaś kochać jego, on ciebie i wasze dzieci. Nie przebierasz się, wciągasz tylko sweter na ramiona, bo mimo majowego powietrza czuć zimny powiew. Spotykacie się w parku. W oddali dostrzegasz jego postać, ciemny blondyn wije się tam i z powrotem. Przyspieszasz kroku byle się znaleźć jak najbliżej twojego przyszłego męża. Zdenerwowana podchodzisz, chcesz go pocałować jak zwykle na powitanie, ten jednak odwraca głowę. Zaczynasz coraz szybciej oddychać, chwytasz go za ramiona, a on nic nie mówi tylko stoi świdrując cię wzrokiem. Cisza między wami doprowadza cię do szału. W końcu doczekujesz się usłyszeć jego głosu, słów, których nie chciałabyś słyszeć:

- Ślubu nie będzie. Przepraszam. - ostatni raz całuje cię mocno i odchodzi.

- Jak to nie będzie? - szepczesz cicho niedowierzając, stoisz jak zahipnotyzowana wodząc wzrokiem za jego posturą, która się coraz bardziej oddala. To co się działo później nie chcesz pamiętać. Tego co przeszłaś nie życzyłabyś najgorszemu wrogowi. Czułaś się jak w jakiejś kiepskiej komedii. Narzeczony zostawia cię dosłownie na kilka godzin przed ślubem. Właściwie do dzisiaj nie wiesz dlaczego to zrobił? Z tego co wiesz wyjechał do Anglii i ma tam rodzinę. Jego ojciec, a twój niedoszły teść od kiedy dowiedział się o waszym ślubie traktował cię niczym jak córkę, pokusiłabyś się na stwierdzenie, że czasem od swojego ojca nie uzyskałaś tyle miłości co od niego. Pan Bolesław popadł w depresję po wyczynie syna, niedługo później okazało się, że zmaga się z nowotworem kości, kilka miesięcy później nie żył. Kolejna bliska osoba zostawiła cię na tym świecie.

*

Dzisiaj odbywa się bal charytatywny w którym biorą udział również siatkarze i ich partnerki. Pojawią się również inne ważne osobistości ze świata muzyki i sportu. Dzieci zostają z rodzicami Grześka. Faustynka jak nigdy dotąd nie chce rozstać się z tobą, płacze, tuli i za żadne próby przekupstwa nie chce zostać z bratem u dziadków. Widzisz jak twój mąż chodzi nabuzowany, ale wiesz, że wśród innych żadnej krzywdy ci nie zrobi. Na dzieci nigdy ręki nie podniósł, tylko ty jesteś jego ofiarą. W końcu udaje ci się uspokoić córkę. Obiecujesz jej, że kolejnego dnia będziecie bawić się we wróżki.

Idziecie po czerwonym dywanie, blaski fleszy was oślepiają. Grzegorz prowadzi cię za rękę, uśmiecha do fotoreporterów. Stajecie na tle billboardu reklamowego. Ubrana jesteś w klasyczną małą czarną, Kosok w szykownie skrojonym garniturze w tylu angielskim, biała koszula i krawat dopasowany kolorystycznie do twojej sukienki. Twój mąż obejmuje cię w tali, drugą rękę wkłada do kieszeni i łobuzersko uśmiecha. Tak wyglądał twój Grzesiek w okresie narzeczeństwa i wczesnego małżeństwa. Tego wieczoru zmienił się w zupełnie kogoś innego, kogoś kogo już ledwo pamiętasz.

- Witaj Izuś. - przytula cię żona libero, a chłopaki wymieniają uścisk dłoni. - Pięknie wyglądasz. - dobrze, że nie wie co kryje się pod sukienką i rajstopami. Widząc liczne podskórne skrzepy krwi już nie powiedziałaby tych słów. Niejednokrotnie chciałaś z sobą skończyć, chociaż uważałaś, że samobójstwo jest dla słabych, że nigdy nie ma tak beznadziejnej sytuacji z której nie byłoby wyjścia, a teraz sama jesteś w labiryncie. Tabletki długo nosiłaś w torebce i co dzień flakonik trzymałaś w ręce, by z powrotem je schować. Pewnego dnia wrzuciłaś je wszystkie do umywalki zalewając silnym ciśnieniem wody. Nie zostawisz dzieci, nie pozwolisz, żeby ktoś inny je wychował, zbyt bardzo je kochasz.

 Całą noc nie spuszcza z ciebie wzroku, ciągle obejmuje, szepcze coś do ucha, prawi komplementy, skrada pocałunki. Wykorzystujesz każdy moment bliskości z nim, bo wiesz, że prędko takie chwile nie wrócą. Chcesz żeby się zmienił, żeby wrócił dawny człowiek, którego poznałaś, jednak coraz mniej w to wierzysz. Wśród blasku jupiterów jest kochającym mężem, więc nie ma żadnych podstaw, by zarzucić mu łatkę damskiego boksera. Nikt ci nie uwierzy jeśli wyjawisz prawdę, a wiesz, że puszczając parę z ust bezpowrotnie zabierze ci dzieci. Tego byś nie zniosła. To je kochasz najbardziej na tym świecie, są wszystkim co masz, bo prócz nich nic nie masz.

                                                                               

Witam :)

Przepraszam, że Grzesiek jest taki, ale szczerze nie specjalnie ubolewam, bo to fikcja.

Nie zobaczymy się tutaj już w tym roku, więc chcę Wam życzyć

WESOŁYCH I SPOKOJNYCH ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA ORAZ SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU 2014!

Ściskam :*

Szukając szczęścia - nowość.