VIII.

Nie kontaktowałaś się z Grześkiem od ostatniego incydentu po meczu. Dzwonił, pisał, nalegał na spotkanie. A ty? A ty nic. Byłaś nieugięta, niedostępna, zimna na próbę przełamania lodowatego muru.

Imałaś się różnych prac. Mimo ukończenia bankowości nie miałaś szczęścia do znalezienia wymarzonej pracy w szkolonym kierunku. Zarzucałaś sobie, że w ogóle nie masz szczęścia, ani w życiu, ani w miłości. Spełnienia musiałaś szukać jako kasjerka w jednym z popularniejszych centrów handlowych. Nie było to spełnienie marzeń, ale zawsze jakieś swoje pieniądze. Nadal mieszkałaś z mamą, Jagoda nie wróciła ze Stanów i nie miała zamiaru. Poznała osoby, które dały jej przepustkę do dalszego rozwoju kariery aktorskiej, w Polsce nie miałaby czego szukać. Lecz ty tęskniłaś za jedyną siostrą.

Z Grześkiem nie komunikowałaś się od pół roku. Wiesz, że zmienił klub, że świetnie sobie radził, że był jednym z najlepszych siatkarzy w Polsce, a może i na świecie. Nie odpuszczałaś obejrzenia meczy, gdy On grał, chociaż za każdym razem, gdy go widziałaś pojawiało się kołatanie serca i dziwne ukłucie w żołądku. Jedna chwila przekreśliła waszą znajomość. Może nie powinnaś tak pochopnie postępować? Może powinnaś dać mu się wytłumaczyć? Zawsze w tych przełomowych momentach odwiedzałaś grób ojca. Zapalałaś znicz, patrzyłaś na przemian w żarzący ogień i uśmiech na fotografii, a w myślach wymieniałaś spostrzeżeniami dotyczącymi twoich problemów. Miałaś głęboką nadzieję, że on ciebie widzi i pomoże w każdej sytuacji. Nieraz się zawodziłaś, jednak nigdy nie rezygnowałaś.

*

W niedługim czasie po waszym ślubie dowiedziałaś się o postępującej chorobie nowotworowej swojej rodzicielki. Mimo, że mąż cię wspierał ile mógł, pomagał finansowo chociaż teraz mieliście wspólny budżet mama traciła siły z dnia na dzień. Ledwo zdążyła poznać Adrianka, i musiała się stawić w szpitalu na kolejnej chemioterapii, którą znosiła dzielnie. Wtedy Kosok był troskliwym, kochającym mężem.

Wybuchy frustracji Grześka były najczęściej niespodziewane. Czasem potrafiła go byle drobnostka zdenerwować do wściekłości, a czasem na wszelkie zło był potulny jak baranek.

Nie pamiętasz już co było przyczyną kolejnej białej gorączki z jego strony. Za to doskonale pamiętasz, gdy zaciśnięta pięść odbija się od twojego przestraszonego ciała. Krzyczysz, że to cię boli, lecz jego jeszcze bardziej napędza twój zwierzęcy jęk. Boli się całe ciało, boli psychika, boli myśl, że ufałaś temu człowiekowi bez reszty zapominając o całym świecie. Zostawia cię z rozciętą wargą, z posiniaczonym ciałem na podłodze i wychodzi z mieszkania. Nie masz siły na nic, ale wiesz, że musisz wstać, bo kilkumiesięczna Faustynka zaraz się obudzi i będzie chciała mleko. Przeglądasz się w lustrze i nie możesz uwierzyć, że w odbiciu jest Izabela Kosok. Żona popularnego siatkarza, matka dwójki dzieci. Spuchnięte, podkrążone oczy, szara cera, skrzepnięta krew na brodzie, rozmierzwione włosy… Przemywasz twarz lodowatą wodą, smykasz gołymi stopami do pokoju w którym leży twoja mała córka.

                                                                             

Witam.

Dziękuję, że jesteście mimo, że tak ‘psuję’ Grześka.

Założyłam aska, więc jeśli ktoś wstydzi się napisać na pocztę, gg nie ma, to może tam pytać. Tylko bez durnych pytań proszę.

A jeśli ktoś nie był jeszcze tu: Michał / Patryk to zapraszam.

Szukając szczęścia nowy.

Ściskam z wietrznej Małopolski.